Balans in barre tijden

Als ik mijn Social media open kom ik ze tegen, de complottheorieën die er gaan over Corona. De oproepen om binnen te blijven vergezeld van heftige foto’s. Als ik de nieuwsapp open lees ik over lock down’s, de hoeveelheid doden, te weinig IC bedden en zo kan ik nog wel even doorgaan.

De vele slecht nieuws berichten brengen me van mijn stuk, evenals de nieuwe situatie. De balans is weg. Ineens gedwongen in een ander ritme. Even niet meer mijn ouders kunnen knuffelen, even geen cliënten meer ontvangen in de praktijk. Ineens ben ik parttime juf van een groep 6 leerling. De onzekerheid van de ontstane situatie; hoe is het "straks?", wanneer is dat "straks?", is iedereen die me lief is dan nog gezond? Het overlijden van de moeder van een vriend raakt me vol, verdrietig om de situatie die daar nu ontstaat en de manier waarop zij afscheid moeten nemen. Zekerheid = veilig en onzekerheid = onveilig. Was veiligheid niet één van de basisbehoeftes? Ja absoluut en dus is het zoeken naar een nieuwe basis en balans.

Mensen die hooggevoelig zijn hebben een diepere informatieverwerking. Zij kunnen dit soort pijn en verdriet moeilijker relativeren en kunnen verzanden in piekeren. Piekeren over het grotere geheel en over hun eigen situatie. Deze piekermodus kan zorgen voor overprikkeling met alle gevolgen van dien. Zij hebben meer dan ooit een balans nodig. De balans tussen voor zichzelf zorgen en zichzelf staande houden hierin. Overprikkeling kan je bijvoorbeeld merken aan vermoeidheid of snel op de teentjes getrapt.

Mijn balans vinden doe ik door aan te geven dat ik soms even tijd voor mezelf nodig heb, ik open de nieuwsapp 1x per dag, ik plan mijn me-time momenten bewust in en niet alleen als het al te laat is. Ik zoek de stilte op, ik schrijf, ik teken, neem een bad, ik lees en hou op die manier mijn weegschaal in balans.

Hoe hou jij je weegschaal in balans?